Μιλώντας με το έφηβο παιδί για το σεξ

Μιλώντας με το έφηβο παιδί για το σεξ

Άρθρο που δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο efiveia.gr

Η σεξουαλικότητα είναι συχνά ένα από τα ζητήματα που προβληματίζουν τους γονείς. Από μικρή κιόλας ηλικία τα παιδιά εκφράζουν απορίες και ζητάνε εξηγήσεις αφού παίρνουν διάφορες πληροφορίες από το περιβάλλον. Στη διάρκεια της εφηβείας, το άτομο αρχίζει να έχει σαν φυσιολογικό επακόλουθο της ανάπτυξης του περισσότερη περιέργεια και ενδιαφέρον για το σεξ. Αυτό συμβαίνει τόσο για βιολογικούς λόγους καθώς το σώμα αρχίζει να ωριμάζει, αλλά και για κοινωνικούς και συναισθηματικούς αφού το παιδί προετοιμάζεται σταδιακά να γίνει ένας νεαρός ενήλικας.

Η εικόνα που έχει το έφηβο παιδί για τη σεξουαλικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις μέχρι τότε εικόνες που έχει για αυτή και όσα γνωρίζει. Οι ιδέες που έχει σχετίζονται με το πως μιλάει η οικογένεια του για το σεξ, ή αν δεν μιλάει με τις ερμηνείες που δίνει σε αυτή τη σιωπή γύρω από αυτό το θέμα. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα σπίτι όπου οι γονείς φέρονται με τρυφερότητα ο ένας στον άλλο και σωματική εγγύτητα, είναι πιθανότερο να συνδέσουν τη σεξουαλική δραστηριότητα με τις έννοιες της αγάπης και της στοργής. Παράλληλα, οι συζητήσεις και οι αναφορές στο κομμάτι της τρυφερότητας και της σεξουαλικής συμπεριφοράς μεταξύ δύο ενηλίκων σαν μία έκφανση της ανθρώπινης φύσης μας, βοηθά το παιδί να απομυθοποιήσει το σεξ.

Αν αντίθετα δεν υπάρχουν συζητήσεις γύρω από αυτό και οι ενήλικες του σπιτιού αποφεύγουν να μιλήσουν για οτιδήποτε σχετίζεται με τη σεξουαλική δραστηριότητα, τα παιδιά αποκτούν την εντύπωση πως πρόκειται για κάτι κακό ή βρώμικο. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουν να θέσουν τις απορίες τους στους μεγάλους του σπιτιού και συχνά αναζητούν πληροφορίες έξω από το σπίτι και  τις περισσότερες φορές από τους συνομηλίκους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συχνά πολλά κορίτσια και αγόρια να έχουν διαστρεβλωμένη εικόνα για τη σεξουαλικότητα, να μην έχουν ενημέρωση για το πως να προστατεύσουν τον εαυτό τους είτε από κάποιο ζήτημα που αφορά την υγεία τους ( ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) είτε από κάποιον συνομήλικο ή μεγαλύτερο που μπορεί να τους επιβάλλει τις επιθυμίες του.

Η δύναμη της ανοιχτής επικοινωνίας

Τα παιδιά τις περισσότερες φορές έχουν απορίες που μπορεί να μας εκπλήξουν ή να μας φέρουν σε αμηχανία. Αν καταφέρουμε να προσπεράσουμε αυτή την αρχική μας συστολή και μιλήσουμε μαζί τους λαμβάνοντας πάντα υπόψη την αναπτυξιακή φάση που διανύουν, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να δουν διαφορετικά τον εαυτό τους. Ανάλογα με το στάδιο της εφηβείας στο οποίο βρίσκονται*, οι έφηβες και οι έφηβοι αντιμετωπίζουν καθημερινά μικρές ή μεγάλες αλλαγές στο σώμα και τη διάθεσή τους, για αυτούς η σεξουαλική τους πλευρά είναι κάτι εξίσου καινούριο που το ανακαλύπτουν μέρα με τη μέρα.

Μιλώντας με τα έφηβα παιδιά για τη σεξουαλικότητα μπορούμε να τους δώσουμε το χώρο να εκφραστούν χωρίς φόβο και ντροπή και να μπορέσουν να πληροφορηθούν για αυτό το θέμα. Μέσα από τον τρόπο που θα συνομιλήσουμε μαζί τους θα μπορέσουμε να τους δώσουμε εικόνες σύνδεσης της σεξουαλικής δραστηριότητας με την στοργή και την τρυφερότητα. Ακόμα, με αυτόν τον τρόπο διδάσκουμε στα παιδιά σεβασμό και υπευθυνότητα, αφού σεβόμαστε τις απορίες, τις ανησυχίες και κυρίως αυτή την πλευρά του εαυτού τους και τους απαντάμε σαν υπεύθυνοι που είμαστε για να τους απαντήσουμε και να τα στηρίξουμε σε αυτή τη μετάβαση.

Όλα τα παραπάνω, προϋποθέτουν ότι υπάρχει ήδη μία προσπάθεια εκ μέρους μας να είμαστε κοντά στο παιδί και να επικοινωνούμε μαζί του. Ακόμα, προϋποθέτουν ότι το προσεγγίζουμε με σεβασμό στην μοναδικότητα του και αποδεχόμαστε και οι ίδιοι ως φυσιολογική την ανάγκη του να μάθει περισσότερα. Αν αυτό το θέμα μας είναι δύσκολο γιατί και εμείς οι ίδιοι μπορεί να μην γνωρίζουμε πράγματα για τη σεξουαλικότητα ή επειδή δεν είχαμε μία αντίστοιχη σχέση με τους δικούς μας γονείς, είναι σημαντικό να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες διαβάζοντας σχετικά βιβλία ή την υποστήριξη είτε μέσα από κάποια ομάδα γονέων είτε από την οικογενειακή συμβουλευτική.

*Υποσημείωση: Τα στάδια της εφηβείας είναι τρία και διαχωρίζονται ανάλογα με την ηλικία του ατόμου: προεφηβεία 11-14 ετών, μέση εφηβεία 15-17 ετών, ύστερη εφηβεία 18-21 ετών. Κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει το δικό ρυθμό ανάπτυξης και για αυτό η ηλικία έναρξης και ολοκλήρωσης κάθε σταδίου δεν είναι απόλυτη.